آهنگساز خاطره‌های جاویدان
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۶۶۱۲۰
همایون خرم، نوازنده ویولن، موسیقیدان و آهنگساز ایرانی، استاد دانشگاه موسیقی و رهبر ارکستر سازهای ملی بود که ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۱ درگذشت.
به گزارش خبرنگار ایمنا، همایون خرم نهم تیرماه ۱۳۰۹ در بوشهر زاده شد. وی نوازنده، موسیقیدان، آهنگساز و یکی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران بود. از آنجا که مادرش شیفته موسیقی ایرانی بود و از بین مقام‌های موسیقی ایرانی، به دستگاه همایون علاقه‌ای وافر داشت، نام «همایون» را برای فرزند خود انتخاب کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خرم در ۱۱ سالگی به مکتب استاد ابوالحسن صبا راه یافت و چند سال بعد به‌عنوان نوازنده در ۱۴ سالگی در رادیو به‌تنهایی نوازندگی کرد. بعدها در بسیاری از برنامه‌های موسیقی رادیو، به‌ویژه در برنامه گل‌ها، به‌عنوان آهنگساز، تک‌نواز ویولن و رهبر ارکستر آثاری ارزشمند ارائه داد. همایون خرم ضمن تسلط در نوازندگی و بداهه‌نوازی، آهنگسازی خلاق و کم‌نظیر و درعین‌حال مسلط به ظرایف نظری و تئوریک موسیقی ایرانی است و از این نظر پژوهشگری باارزش ممتاز به شمار می‌رود.
غوغای ستارگان، خاطرات همایون خرمخرم به‌موازات فعالیت عاشقانه و درعین‌حال محققانه در موسیقی ایرانی، از کسب علم نیز غافل نبود و در اکثر مراحل تحصیل از شاگردان ممتاز بود و تحصیلات خود را تا دانشنامه در رشته مهندسی برق ادامه داد. او همچنین دارای مدرک درجه‌یک هنری از شورای ارزشیابی هنرمندان ایران بود.
در جلد سوم کتاب موسیقیدان ایرانی، نوشته پژمان اکبر زاده درباره همایون خرم آمده است «اوقات او بیشتر صرف تدریس خصوصی ویولن و فعالیت‌های پژوهشی درباره موسیقی ایرانی شد. کتاب غوغای ستارگان در مورد خاطرات هنری همایون خرم است که توسط علی وکیلی از شاگردان خرم نوشته شد، ابتدا به‌صورت شفاهی روی نوار تهیه و سپس نوشته و ویرایش شده است.»
آثار شاخص همایون خرمهمایون خرم با هنرمندانی مانند جواد معروفی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، مجید نجاحی، منصور صارمی، جهانگیر ملک و امیر ناصر افتتاح هم‌دوره بوده و هم‌نوازی کرده است.
مشهورترین آثار همایون خرم، توای پری کجایی، امشب در سر شوری دارم، ساغرم شکست ای ساقی، رسوای زمانه، افسانه شیرین، از من بگذرید، اشک من هویدا شد، پیک سحری، یارم گره بر مو زده، بعد از تو هم در بستر غم می‌توان خفت، ساقی ببین، دل پریشانم ز غم گرفته، آوای خسته‌دلان، آهنگسازی آلبوم تنها مانده‌ام، قطعات اوج آسمان، روزی تو خواهی آمد، فریاد، تنها ماندم، مهر و ماه، پریشان و تو ای پری کجایی، ترانه بوی باران و همچنین آهنگسازی آلبوم رسوای زمانه است که تمام این آثار بیانگر نبوغ همایون خرم در کار آهنگسازی است.
برنامه‌های متعدد گل‌های رنگارنگ، برنامه‌های موسیقی رادیو، برنامه‌های بداهه‌نوازی در رادیو، برنامه تک‌نوازان با همکاری هنرمندان دیگر به‌صورت هم‌نوازی؛ همچنین هم‌نوازی با هنرمندانی مانند جواد معروفی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و منصور صارمی همراه با ضرب جهانگیر ملک و امیر ناصر افتتاح ازجمله فعالیت‌های خرم است.
کتاب‌های نوای مهر و ۱۰ آهنگ برای تار و سه‌تار نیز از آثار مکتوب همایون خرم بشمار می‌روند.
این موسیقیدان و آهنگساز سرشناس ایرانی ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۱ در بیمارستان دی بر اثر سرطان روده درگذشت.
کد خبر 549645منبع: ایمنا
کلیدواژه: همایون خرم تو ای پری کجایی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق موسیقی ایرانی همایون خرم آهنگ سازی آهنگ ساز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۶۶۱۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وزیری‌تبار، قره‌نی‌نواز سال کودتا: قمرالملوک پیر دیر است و برایم ارشدیت دارد/ از مردها بنان و بنان و بنان
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در بهار سال ۱۳۳۲ تنها چند ماه مانده به کودتای ۲۸ مرداد، اگر چهارشنبه‌شب‌ها ساعت یک ربع به ۶ عصر پیچ رادیو را باز می‌کردید صدای دل‌نواز قره‌نی‌ای به گوش‌تان می‌رسید که حسینعلی وزیری‌تبار (۱۲۸۵-۱۳۳۷) نوازنده‌اش بود. این نوازنده‌ی ۴۷ ساله در آن مقطع هنرآموز سرود و رئیس ارکست دانشجویان انجمن موسیقی ملی بود و چهار فرزند داشت که بزرگ‌ترین آنها گیتی در هنرستان موسیقی ویلن کار می‌کرد، همایون شش‌ساله، هدایت سه‌ساله و هایده‌ی یک‌ساله کوچک‌تر از همه بود. وقتی خبرنگار اطلاعات هفتگی (۱۱ اردیبهشت ۱۳۳۲) به انجمن موسیقی ملی رفت تا با و مصاحبه کند، با یک جوان شاکی مواجه شد؛ وزیری‌تبار دل پرخونی از رادیو داشت و اصلا از زندگی‌اش راضی نبود. آن‌چه در پی می‌خوانید بخش‌هایی از گفت‌وگوی یادشده است:
... از دوازده‌سالگی پدرم برای فراگرفتن موسیقی مرا تشویق کرد و با آن‌که در خانواده‌ی خود موسیقیدان نداشتیم ولی علاقه به موسیقی و شنیدن آهنگ‌ها یکی از بهترین لذات افراد خانواده‌ام بود و من تنها فردی هستم که در فامیل خود به موسیقی علمی و عملی آشنا هستم. از همان کودکی من قره‌نی را دوست داشتم و درست یادم هست که اولین مربی من مرحوم سالار معزز از لحاظ ترکیب لب و دهان و انگشتانم مرا به فرا گرفتن این ساز تشویق نمود و سپس نزد مرحوم سرهنگ نصرالله‌خان مین‌باشیان به تکمیل ساز مورد علاقه‌ی خود پرداختم و وقتی افتخار شاگردی کلنل را پیدا کردم مثل آن بود که دنیایی را به من داده باشند ناگفته نماند که از محضر آقایان غلامحسین مین‌باشیان، خالقی، ضیا مختاری، و خادم میثاق استفاده‌های شایانی برده‌ام.
از درد دل‌های‌تان از رادیو ممکن است یکی دو تا به طور مثال ذکر کنید.
اولا موسیقی ملی ما با وضعی که فعلا در رادیو اجرا می‌شود هرگز ترقی نخواهد کرد در صورتی که اساس موسیقی ملی ایران بزرگ‌ترین پایه‌های موسیقی شرق، بلکه موسیقی دنیا است. دیگر آن‌که تاکنون هیچ‌گونه تشویقی از من نشده و فقط یک تقدیرنامه و دو مدال و یک نشان از طرف وزارت فرهنگ دریافت داشته‌ام... اداره‌ی رادیو فقط ماهی ۲۴۰ تومان به من می‌داد که اخیرا ۲۰ تومان آن را کسر کرده [و با خنده افزود:] منتظر کم کردن بقیه‌ی آن هم هستم و من که هم سولیست هم نوازنده و هم کمپوزیتور هستم این است وضع من وای به حال آن‌هایی که فقط یکی از این جنبه‌ها را دارند.
شب‌های یکشنبه هم از ساعت هشت و نیم تا نه گاهی با عده‌ای از رفقا و هنگامی با ارکست که فعلا وضع آن درهم برهم شده در رادیو شرکت می‌کنم.
کدام موسیقیدان به موسیقی ایران بیشتر خدمت کرده است؟
آقای کلنل وزیری
عاشق شده‌اید؟
ما آردمان را بیخته و غربال‌مان را آویخته‌ایم و اصولا وجود خانم عزیزم که بدون رودربایستی باید بگویم کاملا مراقب و مواظب راحتی من است بالاترین سعادت‌ها را نصیب من کرده است.
نظرتان درباره‌ی تصنیف‌ها و شعرهای جدید که در رادیو خوانده می‌شود چیست؟
شعرها حسابی نیست و طبعا آهنگ‌ها هم قلابی از آب درمی‌آید.
خوش‌ترین خاطره‌تان در زندگی چیست؟
خوش‌ترین خاطرات زندگی‌ام اقامت نه‌ساله‌ام در شیراز یعنی معدن لب‌لعل و دکان حسن است. در هفتصدمین سال یادبود سعدی علیه‌الرحمه کنسرتی تهیه کردم و آهنگی به نام «به یاد سعدی» ساختم که هنوز خاطره‌ی شیرین آن در تمام نه سال خوشی و شیرینی زندگی شیراز مثل لؤلؤیی در چشم می‌درخشد.
کدام خاطره‌ای روح شما را مکدر می‌سازد؟
هر وقت دروغ بشونم و تظاهر ببینم (که الحمدالله در جامعه‌ی ما اصلا وجود ندارد) زیرا صمیمیت و یگانگی را می‌پرستم.
کدام غذا را بیشتر از بقیه دوست دارید؟
آن‌قدر در قره‌نی فوت کرده‌ام که دندان‌هایم یکی‌یکی دنبال فوت‌ها بیرون پریده و ناچار بیشتر غذاهای نرم و تر و راحت‌الحلقوم را دوست دارم که البته تولید «باد» هم بکند!
نظرتان درباره‌ی خوانندگان ایرانی چیست؟
از بین خانم‌ها بانو قمرالملوک که پیر دیر است، برای من ارشدیت دارد. بعد خانم ضرابی که از لحاظ سوابق خوانندگی به‌خصوص در خواندن آهنگ‌های ضربی بی‌نظیر است. سوم روح‌انگیز و چهارم روح‌بخش و از مردها بنان و بنان و بنان.
۲۵۹۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900969
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت