خواننده‌های درجه یکی که پاپ می‌خوانند اما دوست ندارند خواننده پاپ صدایشان کنند!
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۵۴۰۱۲
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از روابط عمومی سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر، در ابتدای این نشست محمدرضا چراغعلی آهنگساز موسیقی گفت: اتفاقاتی که در ۱۰۰ سال گذشته در موسیقی ایران افتاد و به مرور تکنولوژی وارد آن شد، این تصور را به وجود آورد که هر نوع موسیقی را که با ریتم همراه باشد موسیقی جاز می‌نامند، در صورتی که موسیقی جاز خودش یک شاخه‌ای از موسیقی است که عمدتاً ریشه غربی دارد و مربوط به موسیقی ایرانی نمیشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ادامه پدرام کشتکار آهنگساز ادامه داد: من نیز سبکی به نام موسیقی جاز را نمی‌شناسم. موسیقی جز داریم ولی هرگز ربطی به این چیزی که الآن می‌شنویم نداشته است. موسیقی پاپ برای موسیقی باکلامی که سال‌هاست استفاده می‌شود یک صورت مساله اشتباه بود. ای کاش این نوع موسیقی روز اول دسته‌بندی و سازماندهی می‌شد. در موسیقی ما بارها اتفاق افتاده که یک موسیقی به زور یک نوازنده سنتی می‌آید رنگ‌آمیزی می‌شود تا به قولی ایرانیزه شود ولی این کار اشتباه است.
کجا موسیقی بشنویم؟
چراغعلی مطرح کرد: زمانی یک هنرمند می‌خواهد اندیشه خودش را بسازد، باید بهای دیده شدن یا دیده نشدنش را هم بپردازد. ممکن است من یک تفکری را برای ساخت موسیقی داشته باشم و یک مجموعه‌ای را منتشر کنم و پنج هزار نفر آن را بشنوند ولی یک زمان ممکن است تفکرمان این باشد که یک قطعه بسازیم تا عده زیادی را درگیر خودش کند. برای ساخت آن محصول باید آن‌قدر جذابیت ایجاد کنیم تا یک خانواده حاضر شود ۸۰۰ هزار تومان پول بلیت بدهد و به کنسرت بیاید. وقتی بخواهید جذابیت ایجاد کنید، دیگر نمی‌توانید تفکر شخصی‌تان را دخیل کنید. باید مردم را با حاشیه‌های پررنگ جمع کنید و به سالن بکشانید تا بتوانید از آن کار پول در بیاورید. این وسط چند آسیب به وجود می‌آید. ما در دهه ۵۰ انواع موسیقی را در کنار همدیگر داشتیم که هر کدام مخاطب خودشان را داشتند. ما آن موقع محل عرضه موسیقی داشتیم و مردم می‌توانستند به یک جاهایی بروند و موسیقی را بشنوند ولی الآن مکان‌های مختلف نداریم و مردم فقط در ماشین موسیقی گوش می‌کنند. هیچ کجای دنیا به اندازه ایران سیستم‌های صوتی روی ماشین نصب نشده است. ما نباید با شادی مردم مخالفت کنیم. همه نوع موسیقی باید باشد ولی باید جا و خاستگاه آن مشخص شود. به نظرم این بزرگترین مشکل ماست.
پدرام کشتکار با اعلام اینکه موسیقی یکی از هنرهای جذاب است و باید درست از آن استفاده شود، اضافه کرد: کنسرت باید سر جای خودش باشد و سیستم صوتی ماشین‌ها نیز باید به صدا در بیاید ولی اینکه چه چیزی در این سیستم‌ها پخش می‌شود اهمیت دارد. ای کاش کمی سخت‌گیرانه‌تر کار تولید می‌شد. در اوایل دهه ۸۰ نوازندگان بسیار خوبی بودند و آثار با نوازنده‌ها ضبط می‌شد، اما در حال حاضر یک صنعت خطرناک به وجود آمده که یک محصول معمولی را طوری ارائه می‌دهد که انگار محصول موفقی است و شنونده بی گناه هم در همه جا با آن محصول برخورد می‌کند. مردم گناهی ندارند و فقط مصرف‌کننده هستند. باید محصول خوب در بازار باشد که آن‌ها استفاده کنند.
کشتکار گفت: ای کاش برخی از هم دوره‌ای‌های ما از این عرصه خارج نمی‌شدند و خودشان را کنار نمی‌کشیدند. آن‌ها در مقامی هستند که هنوز هم می‌توانند کار کنند ولی دلرحمی و ساده‌لوحی کردند و کنار رفتند و الآن یک عده دارند آشپزی اشتباه می‌کنند و ذائقه مردم را به آن نوع موسیقی عادت داده‌اند.
محمدرضا چراغعلی در ادامه به اهمیت سیاست‌گذاری در موسیقی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر همه نوع موسیقی داریم که نظارتی کاملی روی آن‌ها صورت نمی‌گیرد. مردم هر آن چیزی را که تبلیغات بیشتری روی آن می‌شود، گوش می‌کنند. ما وقتی جا برای پخش نداریم، آن نقاط درخشانی که مردم گوش می‌کنند تبدیل به نقطه قوت برای شرکت‌ها می‌شود چون می‌روند در آن حوزه کار می‌کنند. اسم این کار مافیا نیست، بلکه زرنگی ساده است.
پدرام کشتکار یکی از دلایل موفقیت موسیقی در دهه ۵۰ را سلامت بودن راهروهای مدیریتی در صنعت موسیقی آن دوره اعلام کرد و اظهار داشت: موسیقی یکی از مقدس‌ترین هدیه‌های خداوند است. ما در جنگ، اذان و صوت قرآن هم موسیقی داریم ولی نمی‌دانم چرا این مساله همچنان مطرح است که موسیقی پاپ مشکل دارد!
رنسانس هنری در ایران و جهان
محمدرضا چراغعلی در ادامه صحبت‌های کشتکار گفت: دهه ۵۰ شمسی و دهه ۷۰ میلادی، یک رنسانس هنری در دنیا اتفاق افتاد که ایران هم متأثر از آن رنسانس بود. شما موسیقی‌های دنیا در آن دهه را نیز نمی‌توانید با موسیقی‌های دهه‌های دیگر مقایسه کنید ولی این ماجرا در ایران شاخص‌تر بود چون ما تعداد معدودی داشتیم که تصنیف کار می‌کردند که جنس ارزشمند موسیقی ایرانی بود. یکی از آسیب‌هایی که این روزها در موسیقی ما وجود دارد این است که خواننده‌ها خودشان آهنگ پیشنهاد می کنند.
وی عنوان کرد: ما ۱۵ هزار خواننده داریم که تاکنون حداقل یک تک آهنگ منتشر کرده‌اند. اعتقادی به این ندارم که بخواهم به کسی بگویم آهنگ نخواند یا آهنگ بخواند. یک نفر که صدای بدی دارد آهنگ می‌خواند و چون صدای بدی دارد مردم او را پس می‌زنند. معتقدم هر کسی می‌تواند کار کند ولی برای اینکه بدانیم چه آهنگی روی آنتن بیاید و چه آهنگی به دست مردم برسد باید یک ممیزی صحیح وجود داشته باشد که ما چنین چیزی را نداریم. ما ممیزی صحیحی برای آنچه که به گوش مردم می‌رسد نداریم. معضل اصلی این است که خروجی آلبوم‌های موسیقی ما قرار است در کجا شنیده شوند؟ اگر جایی برای شنیده شدن آلبوم‌های موسیقی آماده کنیم نصف مشکلات ما حل می‌شود.
چراغعلی که عضو هیئت انتخاب جشنواره موسیقی فجر نیز هست، در پاسخ به این سوال که چرا اقبال هنرمندان در بخش رقابتی جشنواره کم بود، توضیح داد: داوری جشنواره موسیقی فجر براساس تولیداتی بوده که در دو سال گذشته منتشر شده و از طریق دفتر موسیقی مجوز گرفته است. فراخوانی که داده شد این بود که یا شرکت منتشر شده یا آهنگساز و خواننده می‌توانند اثرشان را به جشنواره بفرستند. نکته اساسی این است که اکثر قطعات قابل اعتنای یکی، دو سال گذشته قطعاتی است که به صورت تک اهنگ منتشر شده بودند و ما در جشنواره جایی را برای دیده شدن تک آهنگ ندیده بودیم. ما پیشنهاد کردیم که در سال آینده یک بخش را برای تک آهنگ ها بگذاریم. برخی از قطعات هم وجود داشتند که در سال‌های گذشته زیاد شنیده شدند ولی روی موسیقی‌های فیلم بودند. برای این موسیقی‌ها هم برنامه‌ای نداشتیم.
افت موسیقی
در ادامه پدرام کشتکار گفت: موسیقی در ۲۰ سال گذشته افت کرد. در حوزه شعر و ترانه، فضای ترانه‌ها معمولی و دم دستی شد. ملودی‌ها هم همین‌طور. با این حال هنوز خوانندگان بسیار خوبی هم وجود دارند که فعالیت می‌کنند.
چراغعلی با اشاره به اینکه ما در حال حاضر موسیقی پاپ ایرانی نداریم، بیان کرد: الآن وقتی موسیقی پاپ هندی پخش می‌شود همه جغرافیای آن را می‌شناسند. موسیقی ترکیه و افغانستان هم جغرافیا دارند ولی ما جغرافیا نداریم. ما موسیقی پاپ ایرانی نداریم. دهه ۵۰ می‌توانست شروع موسیقی با هویت ایرانی باشد ولی الآن به جرات می‌توانم بگویم ما موسیقی پاپ ایرانی نداریم.
کشتکار در بخش پایانی این گفت و گو به مخاطبان موسیقی پیشنهاد کرد: در موسیقی به سلیقه خودتان احترام بگذارید. شما می‌توانید انتخاب درست‌تری داشته باشید. به گذشته رجوع کنید که موسیقی واقعی و سلامت چه نوع موسیقی بوده است.
چراغعلی نیز در پایان گفت: مردم آن‌قدر درگیر مشکلات زیادی هستند که فکر می‌کنم این روزها انگیزه‌ای هم برای مطالبه موسیقی خوب ندارند.
در ادامه این نشست‌ها روز پنجشنبه 30 بهمن‌ماه، گفت‌وگوی فرهنگی رادیو گفت‌وگو با حضور نادر مشایخی و مونا طاهریان به «سیستم‌های آموزش نوین موسیقی در جهان» می‌پردازد.
نشست‌های بخش پژوهش این دوره از جشنواره به دبیری رضامهدوی، پژوهشگر موسیقی با همکاری رادیو گفتگو برگزارمی‌شود و هر نشست در برنامه گفتگوی فرهنگی رادیو گفتگوساعت ۲۰ تا ۲۱ پخش می‌شود.
۵۸۵۸
کد خبر 1487635منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: موسیقی موسیقی پاپ جشنواره موسیقی فجر حال حاضر نوع موسیقی موسیقی پاپ سال گذشته موسیقی ها دهه ۵۰
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۵۴۰۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سندرم مرموزی که چهره خواننده مشهور را عوض کرد؛ بیماری «سلن دیون» چیست؟
زیسان: «سلین ماری کلودت دیون» متولد ۳۰ مارس ۱۹۶۸خواننده کانادایی است. از این خواننده با عنوان «ملکه بالاد‌های پاور» یاد شده و بابت آواز ماهرانه و قدرتمندش مورد توجه است. موسیقی او شامل ژانر‌هایی مانند پاپ، راک، آر اند بی، گاسپل و کلاسیک می‌شود. آثار او عمدتاً به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی بوده‌است، اگرچه او به زبان‌های اسپانیایی، ایتالیایی، آلمانی، لاتین، ژاپنی و چینی نیز خوانده است.
به گزارش زیسان؛ معروف‌ترین ترانه او، تیتراژ پایانی فیلم تایتانیک به‌نام «قلب من ادامه خواهد داد» بود که فیلم، بیش از ۱۰ سال رکورد پرفروش‌ترین فیلم جهان را در اختیار داشت. دیون بیش از دویست میلیون نسخه از دیسک‌های خود را در سراسر دنیا فروخته است. وی علاوه بر مراسم جوایز جهانی موسیقی در سال ۲۰۰۷، موفق به کسب جایزه افسانه، به پاس «موفقیت جهانی و مشارکت مثال زدنی‌اش در صنعت موسیقی شده‌است. در پایان سال ۲۰۰۹، دیون از سوی لس آنجلس تایمز، پردرآمدترین هنرمند آن دهه شناخته شد، که مجموع فروش آلبوم و درآمد کنسرت او بیش از ۷۴۷ میلیون دلار بود.
لغو تورها و تشخیص یک بیماری نادرمسیر زندگی این خواننده مشهور جهان که با آلبوم انگلیسی زبان «افتادن در دام تو» (یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های تاریخ) در سال ۱۹۹۶ با ۳۲ میلیون نسخه فروش توانست به اوج قله افتخار برسد از دسامبر سال ۲۰۲۲ دچار تغییری شدید شد زمانی که او برخی از تور‌های خود را لغو کرد. بعدا اعلام کرد که به بیماری نادری به نام «سندروم استیف پرسن» یا سندروم شخص سخت مبتلا شده است. وی دو سال گذشته را به درمان این بیماری مشغول بود تا اینکه در مراسم گرمی حضور یافت و جایزه آلبوم سال به تیلور سویفت اعطا کرد. وی اخیرا با مجله «ووگ فرانسه» مصاحبه کرده و عکس روی جلد این مجله رفته است و از حال و هوای روحی و سجمی خود نیز گفتگوکرده است.
«سلن دیون» می‌داند که سندرم شخص سفت (سندروم استیف پرسن)، وضعیت نادری که باعث اسپاسم عضلانی غیرقابل کنترل و اغلب شدید می‌شود، همیشه به نوعی بخشی از زندگی او خواهد بود. وی در یک گفتگوی جدید با «ووگ فرانسه» که روز دوشنبه منتشر شد، آخرین وضعیت سلامتی خود را به اشتراک گذاشت و گفت: «خوب است، اما کار زیادی است. من روزی از پس آن بر خواهم آمد.»
مصاحبه با مجله ووگ فرانسهسلن دیون در گفتگو با مجله ووگ فرانسه گفت: «من بیماری را شکست ندادم، زیرا هنوز در من وجود دارد و همیشه خواهد بود.» امیدوارم معجزه‌ای پیدا کنیم، راهی برای درمان آن با تحقیقات علمی، اما در حال حاضر باید یاد بگیرم با آن زندگی کنم. پس این من هستم، اکنون مبتلا به سندرم شخص سفت هستم.»
تشخیص بیماری این خواننده مشهور ۵۶ ساله اوایل سال ۲۰۲۲ بود زمانی که یک سری از تور‌های خود را به تعویق انداخت. سپس وی در همان زمان بیماری خود را به اشتراک گذاشت. او تا حد زیادی از محافل عمومی ناپدید شد، اما اخیراً به صورت قابل توجهی دوباره ظاهر شده است، از جمله اهدای جایزه رکوردشکن آلبوم سال به چهارمین آلبوم تیلور سوئیفت در مراسم گرمی ۲۰۲۴ و در آغوش گرفتن خواننده در پشت صحنه مراسم. دیون به «ووگ» گفت: «پنج روز در هفته تحت درمان ورزشی، فیزیکی و صوتی هستم. من روی انگشتان پا، زانوهایم، ساق پا، آواز خواندن و صدایم کار می‌کنم... باید یاد بگیرم که با آن زندگی کنم و دیگر از خودم سوال نکنم.»
دیون اکنون بر حرکت رو به جلو و پیشرفت بیشتر متمرکز شده است، و مصیبت زندگی و زیستی او که با این بیماری افزایش پیدا کرده بود اکنون به پایان رسیده است.
وی گفت: «زندگی هیچ پاسخی به شما نمی‌دهد. فقط باید زندگی کنی!». من به دلایل نامعلومی این بیماری را دارم. آن طور که من آن را می‌بینم، دو انتخاب دارم. یا مثل یک ورزشکار تمرین و فوق العاده سخت کار می‌کنم، یا خاموش شوم و همه چیز تمام شود، در خانه بمانم و به آهنگ هایم گوش دهم، جلوی آینه ام بایستم و برای خودم آواز بخوانم. من انتخاب کرده ام که با تمام جسم و روحم، از سر تا پا، با یک تیم پزشکی کار کنم. من می‌خواهم بهترین باشم. هدف من این است که دوباره برج ایفل را ببینم»!
این خواننده ۵۶ ساله در ادامه گفت: «مردم زندگی را همیشه زیر سوال می‌برند». از زیر سوال بردن زندگی دست بردارید، ما باید آن را زندگی کنیم. زندگی همیشه زیبا نیست، اما اینجاست.»
با این حال، این پذیرش ظاهری به راحتی انجام نمیشود. سخت است، من خیلی سخت کار می‌کنم و فردا سخت‌تر خواهد بود. فردا روز دیگری است.»، اما یک چیز وجود دارد که هرگز متوقف نمیشود و آن اراده است. این اشتیاق است. این رویا است. این عزم است.»
اگرچه او نمی‌توانست بگوید چه زمانی برای اجرای عمومی دوباره آماده خواهد شد، اما بر «هدیه» حمایت عزیزانش و «داشتن پزشکان خوب و درمان‌های خوب» تأکید کرد. وی در ادامه گفت: «علاوه بر این، من این قدرت را در درون خود دارم. «من می‌دانم که هیچ چیز مانع من نمیشود».
دیون گفت که رویای او «زندگی در زمان حال» است.
خواننده آلبوم «افتادن در دام تو» گفت: «من واقعاً بسیار خوش شانس هستم و من افتخار می‌کنم که برای «ووگ فرانسه» عکس می‌گیرم. چرا که اگرچه در ۳۰ سالگی از سلامت و زیبایی بهتری برخوردار بودم، اما در آن زمان از من درخواستی نشد. من بسیار مفتخرم که در ۵۵ سالگی از من خواسته شده که زیبایی خود را آشکار کنم. اما زیبایی چیست؟ زیبایی تو هستی، من هستم، آن چیزی است که در درون ماست، رویا‌های ماست، امروز است. زیبایی چیزی است که ما را احاطه کرده است، آنجاست. افرادی هستند که آن را می‌بینند و افرادی هستند که آن را از نزدیک مشاهده می‌کنند. امروز من زنی هستم که نسبت به آینده احساسی قوی و مثبتی دارم. یک روز خاص در یک زمان خاص.»
سندرم شخص سخت یا استیف پرسنسندرم استیف - پرسن یا سندرم شخص سفت یا به اختصار اس‌پی‌اس یک اختلال عصبی نادر با علت نامعلوم است که مشخصه‌اش سفت و سخت شدن پیشرونده ماهیچه‌هاست. این سفت شدن در آغاز در ماهیچه‌های تنه بیشتر مشهود است و مشخصه‌اش اسپاسم و گرفتگی عضلانی است که سبب تغییر شکل وضعیتی بدن می‌شود. درد مزمن کمر، اختلال در تحرک، گودی کمر علائم شایعی این اختلال هستند.
احتمال بروز اس‌پی‌اس در حدود یک در یک میلیون نفر است و بیشتر در افراد میانسال دیده می‌شود. اقلیت کوچکی از بیماران دارای گونه پارانئوپلاستیک این بیماری هستند. گونه‌های مختلفی از این بیماری وجود دارد، مثلا سندرم سفت اندام که عمدتاً یک اندام خاص را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
اس‌پی‌اس نخستین بار در سال ۱۹۵۶ توصیف شد. معیار‌های تشخیصی آن در دهه ۱۹۶۰ میلادی پیشنهاد و دو دهه بعد بازنگری و اصلاح شد. در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، نقش آنتی‌بادی‌ها در این بیماری آشکار شد. در دسامبر ۲۰۲۲، خواننده کانادایی سلین دیون اعلام کرد که از این سندرم رنج می‌برد و در نتیجه تمام اجراهایش لغو شد و از ان زمان به درمان این بیماری پرداخته است. وی اگرچه برای مدت‌ها از آن زمان در محافل عمومی دیده نشده، اما اخیرا در مراسم گرمی حضور یافت و جایزه بهترین آلبوم سال را به تیلور سویفت اهدا کرد. این حضور دوباره باشکوه برای این خواننده معروف جهان است.
tags # موسیقی سایر اخبار
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت